گیاهان گلدار رابطه زیبایی با زنبورهای عسل و سایر حشرات دارند. زنبورها گرده افشانی می کنند که به تولید بذر کمک می کند. گیاهان با وعده غذا حشرات را جذب می کنند. اما، هر گیاه گلدار برای باغ زنبور عسل مناسب نیست. هنگامی که یک نوع گیاه جدید به یک منطقه (جایی که به طور معمول رشد نمی کند) معرفی می شود، ممکن است آن را تصاحب کند. این گیاه مهاجم ممکن است به اکوسیستم موجود آسیب برساند. ممکنه که گیاهان مهاجم برای زنبورها مضر هستند و سایر گرده افشان ها در دراز مدت.
چگونه گیاهان مهاجم زنبورها را تهدید می کنند
یک گونه مهاجم (چه گیاهی یا حیوانی و غیره) به راحتی با یک منطقه جدید سازگار می شود. بومی منطقه مورد نظر نیست. اما با قابلیت تولید مثل سریع به گیاهان و جانوران بومی آسیب می رساند.
ممکن است حاوی پیوندهای وابسته باشد. برای اطلاعات بیشتر، خط مشی افشای حریم خصوصی و وابسته من را بخوانید.
بنابراین، به نظر می رسد آسان است که بگوییم گیاهان مهاجم همیشه بد هستند؟ مشکل اینجاست که برخی از این گیاهان نه تنها برای زنبورها جذاب هستند، بلکه منابع اصلی غذایی هستند. در واقع این «گیاهان زنبور عسلمطلوب شود (حداقل برای زنبورداران).
زنبورداران ممکن است محصولات عسل بزرگ را از برخی از این گونه ها برداشت کنند. در برخی موارد، مدل کسب و کار آنها به منبع شهد بستگی دارد.
آسیب به اکوسیستم طبیعی
همه ما می دانیم که گرده افشان ها از از دست دادن زیستگاه رنج می برند. پس اگر برخی از گیاهان کمی تهاجمی باشند، اگر به زنبورها غذا می دهند، چه مشکلی وجود دارد؟ طبق معمول، پاسخ ساده نیست.
در شرایط خاص، گیاهان مهاجم در واقع ایجاد می کنند شرایط بد زندگی برای زنبورها در تعداد زیاد، آنها می توانند:
- تک کشت ایجاد کنید
- گیاهان بومی را که ممکن است مدت طولانی تری شکوفا شوند را خفه کنید
چگونه گیاهی که پوند شهد می دهد می تواند برای کلنی زنبور عسل چیز بدی باشد؟ هنگامی که مهاجمان در یک منطقه جدید معرفی می شوند، اغلب از گیاهان بومی رقابت می کنند.
آنها انواع دیگر رشد را حذف می کنند و از منابع خاک، آب و حتی نور خورشید استفاده می کنند. این باعث ایجاد تک کشت می شود. یک منطقه بزرگ از یک منبع شهد که در یک زمان شکوفا می شود بهترین منبع غذایی نیست. تغذیه نامناسب نتیجه آن است زنبورها فقط یک غذا می خورند مشخصات.
شهد و گرده از منابع مختلف دارای آمینو اسیدها و مواد مغذی منحصر به فردی است. خوردن فقط 1 نوع غذا برای ما و زنبورها خوب نیست.
همچنین اگر گیاه مهاجم برای گرده افشان ها جذابیت بیشتری داشته باشد، گیاهان بومی ممکن است آسیب ببینند. گرده افشانی زنبور عسل برای برخی از گیاهان مهم است. عدم بازدید زنبورها به این معنی است که ممکن است به خوبی گرده افشانی نشوند.
از آنجایی که آنها قادر به تولید بذر نیستند، گیاهان بومی با دوره گلدهی طولانی تر ممکن است از چشم انداز محلی ناپدید شوند. این امر محیطی را ایجاد می کند که برداشت های عسل بزرگ اما کلنی های زنبور عسل ناسالم را فراهم می کند.
حشرات بومی نیز رنج می برند – زنبورهای بامبل و غیره آیا سود کوتاه مدت ارزش زیان بلندمدت را دارد؟ دامنه مشکل بستگی به این دارد که از چه کسی بپرسید.
علف های هرز و زنبورها
اغلب گفته شده است که علف هرز یک انسان، گیاه زنبور مرد دیگر است. (این برای ما زنبورداران خانم هم صدق می کند!).
در واقع، بسیاری از علف های هرز برای زنبورها مفید هستند و من اغلب زنبورداران را تشویق می کنم که اجازه دهند آنها برای چند هفته رشد کنند. کوتاه کردن چمن در بیشتر موارد می تواند کمی بیشتر صبر کند.
قاصدک ها، میله طلایی و حتی شبدر در مواقعی که دیگر منابع غذایی کم است مفید هستند. اگرچه آنها علف های هرز هستند، اما لزوماً پرورش دهندگان تهاجمی نیستند.
و حتی در دنیای گیاهان مهاجم، برخی از آنها مشکلی بزرگتر از دیگران هستند. منطقه ای که در آن زندگی می کنید در این که آیا یک گیاه خاص مزاحم است یا یک مشکل جدی سبز، نقش دارد.
فهرست گیاهان مهاجمی که زنبورها را جذب می کنند
بدون ترتیب خاصی، به برخی از قابل توجه ترین گیاهان مشکل دار نگاه می کنیم. آنها در بسیاری از مناطق تهاجمی یا مهاجم در نظر گرفته می شوند حتی اگر برخی از آنها برای زنبورها مفید هستند. با منابع کشاورزی محلی خود تماس بگیرید تا وضعیت آنها را در منطقه خود بدانید.
پریوت چینی (Ligustrum sinense) درختچه ای محبوب است که انواع مختلفی دارد. همچنین یکی از بدترین بوته های مهاجم در شرق ایالات متحده است. با تشکیل بیشه های متراکم، بسیاری از گونه های بومی را جابجا می کند.
زنبورها عاشق جفت هستند در منطقه من و تولید عسل رنگ روشن. برخی از انواع پریوت عسل با عطر و طعم قابل تشخیصی تولید می کنند که همه مصرف کنندگان عسل از آن لذت نمی برند. با این حال، به نظر می رسد زنبورها اهمیتی نمی دهند و از منبع غذایی فراوان لذت می برند.
پیه چینی (Triadica sebifera) درختی با رشد سریع بومی آسیا است. در بخش هایی از جنوب شرقی ایالات متحده گسترش یافته است. درختان پیه چینی در بهار گلهای کوچکی تولید می کنند.
آنها را معمولا “درخت پاپ کورن” می نامند. این به دلیل غلاف های بذری است که در زمستان به اندام ها متصل می شوند. این درخت توسط بسیاری به عنوان یکی از تهاجمی ترین علف های هرز در ایالات متحده در نظر گرفته می شود.
تلاش برای از بین بردن پیه چینی در برخی ایالت های جنوبی با عصبانیت قابل توجهی از سوی زنبورداران مواجه شده است. پیه چینی ارزشمند است علوفه برای زنبورهای عسل و سایر گرده افشان ها
گره ژاپنی (Reynoutria japonica) یک گیاه چند ساله علفی است. از نظر ظاهری مشابه بامبو، در واقع عضوی از خانواده علف‌ها است. در برخی مناطق زمانی که گیاه دیگری وجود ندارد شکوفا می شود و غذای مورد نیاز زنبورها را تامین می کند.
اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست ژاپنی Knotweed را در بین 100 بدترین گیاه مهاجم خود قرار داده است. می تواند 5 تا 8 فوت بلند شود و بوته ای متراکم با گل های کرم رنگ زیبا تشکیل دهد.
کودزو (Pueraria montana var. لوباتا) بومی چین، ژاپن و جزایر اقیانوس آرام است. این گیاه برای کسانی که در منطقه جنوبی ایالات متحده زندگی می کنند نیازی به معرفی ندارد.
یک پرورش دهنده تهاجمی که به نظر می رسد در ماه های گرم تابستان در سراسر زمین می دود. مسئول کشتن بسیاری از درختان و درختچه های بومی در هنگام بالا رفتن و جلوگیری از نور خورشید است.
آیا می دانستید که کودزو شکوفا می شود؟ این کار را انجام می دهد و زنبورهای عسل شهد را برداشت می کنند، اگرچه شکوفه ها برای زنبورهای من جذابیت زیادی ندارند.
من عسل کودزو را چشیده ام و کمی طعم انگور و شاید رنگ آبی دارد. اما نه به تاریکی عسل بنفش در برخی مناطق یافت می شود.
هنوز به طور جدی، چه کسی کودزو بیشتری در منطقه خود می خواهد؟ من فکر می کنم که هیچ کس با این گیاه آشنا نیست آن را به خانه بیاورد.
میموزا (درخت ابریشم) آلبیزیا جولیبریسین: درخت میموزا که بومی چین است، یک درخت زینتی زیبا است. شاخ و برگ های سرخس مانند، گل های خودنمایی و عطر شیرین آن را به یکی از محبوب ترین منظره ها تبدیل کرده است.
با این حال، این درخت کثیف است که گل و دانه می ریزد و مستعد شکستن شاخه ها است. و بله تهاجمی است. پس از فرار از کشت، میموزا را در حال رشد وحشی در سراسر مناظر می بینید.
در طبیعت، این درخت شاخ و برگ های متراکمی ایجاد می کند و بسیاری از درختچه ها و علف های بومی دوستدار زنبور عسل را از بین می برد. شکوفه های میموزا می تواند برای زنبور عسل مفید باشد و سایر حشرات گرده افشان با تهیه شهد.
عسل میموزا خامه ای و شیرین با بو و طعم متمایز است. اما، این درخت منبع اصلی شهد در بیشتر مناطق نیست. برای اکثر افراد، مشکلات بیشتر از مزایای رشد این درخت است.
بنفش Loosestrife (لیتروم سالیاریا): این گیاه بومی اروپا و بخش هایی از آسیا است. در سال 1800 برای مصارف زینتی و دارویی به آمریکا آورده شد.
این گیاه تالابی است و در بیشتر ایالت ها پرورش دهنده تهاجمی است و از طریق ساقه و بذر زیرزمینی تکثیر می شود. یک گیاه می تواند 2 میلیون دانه در یک فصل تولید کند.
این گیاه زیبا با خوشه های بنفش گل برای زنبورها بسیار جذاب است. شهد حاصل عسل تیره ای است که می توان آن را فروخت یا برای تغذیه زنبورها گذاشت.
برخی از ایالت ها از سوسک های اروپایی وارداتی و روش های دیگر برای کنترل Purple Loosestrife استفاده می کنند.
گل رز مولتی فلور (رزا مولتی فلورا) گیاهی از نوع بوته ای است که بومی چین، ژاپن و کره است. در ابتدا توسط صنعت باغبانی ایالات متحده به عنوان پایه برای برنامه های پرورش گل رز استفاده می شد.
همچنین توسط USDA برای کنترل فرسایش و موانع طبیعی (حصار زندگی) برای دام استفاده شد.
زنبورهای عسل و سایر گرده افشان ها از گل های اواسط تابستان بازدید می کنند که مقداری غذا تهیه می کنند. من به شخصه هیچ مشکلی با این موضوع ندارم درختچه گل دوست زنبور عسل.
با این حال، به حال خود رها شده است، من درک می کنم که چگونه اندام های خاردار می توانند مشکل ایجاد کنند. اگر در ناحیه خود رز مولتی فلورا دارید، سعی کنید آن را مرتب و تحت کنترل نگه دارید.
درختان گز (تاماریکس راموسسیما ) که به آن “Saltcedar” نیز می گویند، برخی به عنوان “هیولا جنوب غربی” یاد می کنند. این درختان در مناطق مرکزی آریزونا بسیار تهاجمی هستند. آنها مقدار زیادی آب را از چشم انداز کویر می مکند.
آنها همچنین به سرعت گسترش می یابند و به سختی از بین می روند – فضایی را اشغال می کنند که در آن علف های علوفه ای مفید رشد کنند.
گلهای صورتی پردار گز، زنبورها، سنجاقک‌ها و مرغ‌های مگس خوار متعددی را به خود جذب می‌کنند. آنها مقادیر زیادی علوفه را در یک زمان فراهم می کنند کمبود شهد یا خشکسالی
سنبل آبی (کراسیپس Eichhornia): زیبا در باغ آبی شما اما یک مشکل بزرگ در طبیعت. این گیاه آبی زیبا بومی آمریکای جنوبی است و به عنوان یک گیاه زینتی وارد آمریکا شده است.
به سرعت رشد می کند و راه های آبی را مسدود می کند و گیاهان بومی را از بین می برد. اینجا در SC، شهرت بدی دارد – خرید آن غیرقانونی است.
بدنه‌های آبی مناطق پایین‌تر در طول تابستان با یک تشک ضخیم پوشیده می‌شوند. با این حال، در مناطق شمالی ایالت، سنبل آبی در زمستان سرد از بین می رود. زنبورها جذب شکوفه ارغوانی آن می شوند.
گیاهان زنبور عسل را با دقت انتخاب کنید
همه ما می توانیم فواید و مشکلات ناشی از برخی از این گیاهان تهاجمی را تشخیص دهیم. و همه زنبورداران با تلاش برای حذف کامل گیاهانی که فکر می کنند مفید هستند، تلاش نمی کنند.
در برخی مناطق، شهد یک گیاه مهاجم تفاوت بین سود و زیان سال را ایجاد می کند. من می توانم مشکل پیش روی این زنبورداران را درک کنم.
با این حال، آیا بعداً سلامت زنبورها و سایر حشرات گرده افشان آسیب می بیند؟ به یاد داشته باشید، افراد زیادی وجود دارند که زنبور عسل را یک گونه مهاجم می دانند. آنها بومی ایالات متحده نیز نیستند.
بدون توجه به نظر شما در مورد آنچه که باید انجام دهید. این شهروند خوب محیط زیست است که به انتخاب گیاه فکر می کند – زنبوردار یا نه. همانطور که شما انتخاب می کنید درختان برای زنبورها یا درختچه برای چشم انداز، انجام تکالیف قبل از کاشت.
سعی کنید از دانه ها یا پیوندهایی که به اکوسیستم محلی شما آسیب می رسانند، اجتناب کنید. گیاهی که در یک منطقه مهاجم است ممکن است در آب و هوای شما نباشد.
اغلب، گزینه های دیگری وجود دارد – شاید گیاهان بومی برای استفاده به جای آن. هدف من ترویج یک دیدگاه نیست.
صرفاً بگوییم که به عنوان زنبورداران و صاحب خانه، هنگام انتخاب گیاهان – بهترین انتخاب ممکن را انجام دهید. ما یک محیط سالم برای همه می خواهیم.