نمی توان انکار کرد که عسل و زنبورهای سازنده آن به بخشی جدایی ناپذیر از شیوه زندگی آمریکا تبدیل شده اند، نه تنها به دلیل مایع شیرینی که ارائه می کنند، بلکه کار گرده افشانی آنها تضمین می کند که ما یک منبع غذایی سالم در جهان داشته باشیم.حقیقت خنده دار: به گفته دوستان ما در FDA، گرده افشانی زنبور عسل یک مزیت کشاورزی است که حدود 15 میلیارد دلار ارزش محصول افزوده دارد. اما آیا می‌دانستید که زنبورهای عسل آنطور که امروزه می‌شناسیم، در واقع بومی این سرزمین نیستند؟ از آنجایی که ما در اواخر این هفته اولین تعطیلات واقعی آمریکا را جشن می گیریم، فکر کردیم جالب است که نگاهی به عسل و زنبورهای عسل در زمان زائران در این نسخه از عسل در تاریخ: آمریکای استعماری بیندازیم!
اگرچه یک گونه منقرض شده از زنبور عسل در این منطقه وجود دارد، همانطور که توسط یک فسیل 14 میلیون ساله در نوادا در سال 2009 (که تصور می شود مدت ها قبل از قرن هفدهم از بین رفته است) نشان می دهد، زنبورهای عسل اروپایی که وزوز می کنند. در سراسر آمریکا امروز اولین بار توسط مهاجران اروپایی که در اوایل دهه 1620 به سرزمین ما آمدند، معرفی شدند. آنها با درک ارزش خود به عنوان گرده افشان، برای کمک به استقرار میوه ها و سایر محصولاتی که زائران آورده بودند، فرستاده شدند.
با گذشت زمان، زنبورهای عسل شروع به مستقر شدن کردند و در جنگل‌های دنیای جدید وحشی پخش شدند و شکاف‌هایی را که وارد شدند باقی گذاشتند (کارآمدترین راه برای نگهداری زنبورها نیست، همانطور که هست و زنبورهای داخل در طول عسل از بین رفتند. برداشت) و ایجاد کندوهای جدید در داخل درختان خالی شده، منجر به نوآوری هایی در نحوه نگهداری زنبورها و برداشت عسل می شود.
علاوه بر کار گرده‌افشانی، زنبورهای عسل به‌عنوان دام ضروری توسط بسیاری از کشاورزان نگهداری می‌شدند و منبع درآمدی از طریق تولید عسل، موم زنبور عسل و حتی مید (یک نوشیدنی مورد علاقه ملکه الیزابت اول) بودند. موم زنبور عسل به یک صادرات عمده تبدیل شد و در دوران استعمار کاربردهای زیادی داشت، از جمله:
- شمع ها
- واکس کفش
- رژ لب
- ضد آب
- پوشش بطری ها و بشکه های شراب
اما موم زنبور عسل تنها محصول ارزشمندی نبود که توسط زنبورها ساخته شد. در واقع از عسل برای تهیه غذا و نوشیدنی، ساخت سیمان، نگهداری میوه ها، ساخت خمیر و لاک الکل مبلمان و مصارف دارویی استفاده می شد. و از آنجایی که عسل به صورت محلی تولید می‌شد و نیازی به واردات نداشت، عسل یک شیرین‌کننده ترجیحی بود که به‌جای شکر بسیار مالیات گرفته شده از جزایری مانند جامائیکا استفاده می‌شد.
اما اگر زنبورهای عسل فروتن نبودند، اولین روز شکرگزاری چگونه بود؟ خوب، قطعاً این فضل بدون غذاهای مورد علاقه مانند کدو و انواع توت ها تنوع کمتری داشت. و درست مانند تعطیلات، هنر و هنر زنبورداری و برداشت عسل در طول قرن ها رشد کرده و تکامل یافته است، اما همچنان به همان اندازه که در زمان تأسیس کشور بزرگ ما بود، امروز باقی مانده است.
برای شما و شما یک روز شکرگزاری فوق العاده آرزو می کنم!
منابع:
1 Funtastic: زنبورهای عسل در آمریکای مستعمره. http://buzzbeekeepingsupplies.com/honeybees-in-colonial-america.
2 اوبری، آلیسون: وزوز شکرگزاری: زائران در مورد وضعیت ناگوار زنبورها چه می گویند؟، 2015. https://www.npr.org/sections/thesalt/2015/11/26/457371041/thanksgiving-buzz-what-would-pilgrims-say-about-the-plight-of-bees.
3 گاروی، کتی کیتلی: اولین زنبور عسل بومی آمریکا، 2009. https://ucanr.edu/blogs/blogcore/postdetail.cfm?postnum=1544.
4 هانتر، هارمونی و بیل کربس: زنبورها در مستعمرات، 2009. http://podcasts.history.org/100509/BeesintheColonies.cfm.