زنبورها چگونه گل ها را می بینند؟

مدت هاست که محققان تحت تاثیر بینایی شگفت انگیز زنبورها قرار گرفته اند. در اوایل دهه 1900، کارل فون فریش، دانشمند زنبور عسل، تشخیص داد که زنبورها می توانند رنگ را ببینند. آنها توانستند بین قرمز و آبی تفاوت قائل شوند. ما انسان ها می توانیم رنگ های بیشتری نسبت به زنبورهای عسل ببینیم. با این حال، زنبورها می توانند طیف وسیع تری از رنگ را ببینند که شامل نور ماوراء بنفش (UV) می شود. این کمک می کند زنبورها گلها را می بینند و شهد را در یک منطقه وسیع پیدا کنید.

برخی از گل‌ها دارای نشانه‌های واضحی هستند که به آنها راهنمای شهد نیز می‌گویند تا به گرده افشان‌ها کمک کند تا نقطه را با شهد هدف قرار دهند. ما می توانیم اینها را حتی با چشمان انسانی خود ببینیم.

ممکن است حاوی پیوندهای وابسته باشد. برای اطلاعات بیشتر، خط مشی افشای حریم خصوصی و وابسته را بخوانید.

ولی، زنبورها گلها را بسیار متفاوت می بینند نسبت به ما آنها می توانند گل هایی را با راهنمای شهد پیدا کنند که برای انسان نامرئی است.

چشم زنبور عسل

زنبورهای عسل 5 چشم دارند. اینها بخش هایی از زنبور عسل عملکردهای ویژه ای دارند. در بالای سر یک خوشه از 3 چشم کوچک به نام “ocelli” وجود دارد. Ocelli و برای جمع آوری تصاویر استفاده نمی شود، آنها گیرنده های نور هستند.

آنها به زنبورها کمک می کنند تا نور را اندازه گیری کنند و همچنین به ناوبری کمک می کنند. این چشم‌های کوچک به زنبورها کمک می‌کنند تا رنگ‌های UV را در برخی گل‌ها ببینند.

علاوه بر Ocelli، زنبورهای عسل دارای 2 چشم بزرگ هستند. آنها از هزاران وجه یا عدسی کوچک تشکیل شده اند. زنبورهای کارگر دارای 6900 وجه در هر چشم هستند و همه آنها برای ارائه یک تصویر موزاییکی به هم متصل هستند.

زنبورهای بدون سرنشین چشمان بزرگتری با 8600 وجه دارند. چرا شما ممکن است بپرسید آیا زنبورهای بدون سرنشین چشمان درشت تری دارند – کار نمی کنند؟ زیرا نقش زنبورهای بدون سرنشین یافتن یک ملکه باکره و جفت گیری است.

زنبورهای عسل جفت گیری می کنند در حین پرواز آن پسرها برای یافتن ملکه های پرنده به بینایی خوب نیاز دارند. بینایی خوب حتی برای هواپیماهای بدون سرنشین مهمتر از کارگران است.

زنبورها چگونه رنگ را می بینند

بینایی انسان بر اساس 3 رنگ قرمز، آبی و سبز است. زنبورهای عسل نیز سه رنگ اصلی را می بینند – آبی، سبز و UV.

هنگامی که زنبورهای عسل در حال پرواز هستند، دید رنگ آنها خاموش می شود. جهان سیاه و سفید ظاهر می شود. اما زمانی که آنها به مکان مورد نظر خود نزدیک می شوند، رنگ ها مورد توجه قرار می گیرند. یورگن تاوتز اطلاعات شگفت انگیزی در این مورد در کتاب خود دارد – وزوز در مورد زنبورها.

زنبورها نمی توانند قرمز را ببینند. آنها گیرنده عکس برای علاقه به رنگ قرمز ندارند. البته، این بدان معنا نیست که چیزهای قرمز برای زنبورها نامرئی هستند – در عوض سیاه به نظر می رسند.

به همین دلیل است که اکثر کت و شلوارهای زنبوردار رنگ های روشن دارند. ما نمی خواهیم برای زنبورها مانند یک شکارچی تیره به نظر برسیم.

زنبورها چه رنگ هایی را بیشتر دوست دارند؟

زنبورهای عسل می توانند برخی از رنگ های خانواده قرمز مانند نارنجی و زرد را تشخیص دهند. همچنین ترکیب خاصی از بنفش، آبی و سبز آبی وجود دارد که به آن بنفش زنبور عسل می گویند.

متأسفانه، شما هرگز بنفش زنبور عسل را نخواهید دید زیرا ترکیبی از نور زرد و UV است. طبق تحقیقات، رنگ های مورد علاقه زنبورها بنفش، بنفش و آبی است.

اما این بدان معنا نیست که آنها از گل هایی با رنگ های دیگر دیدن نمی کنند. آنها هر جا که بتوانند غذا را پیدا کنند به دنبال علوفه هستند و رنگ فقط یک نشانه است.

ناوبری با کمک دید

زنبور عسل ممکن است بسیار کوچک باشد، اما آنها اطلاعات بینایی را بسیار سریعتر از انسان پردازش می کنند. زنبورها خیلی سریعتر از ما می توانند تک شکوفه ها را در گروهی از گل ها پیدا کنند. زنبورها حتی زمانی که سریع سفر می کنند، می توانند یک گل مطلوب را با دقت شگفت انگیزی جدا کنند.

هنگامی که یک منبع غذایی خوب پیدا می شود، زنبورهای پیشاهنگ به کندو باز می گردند تا خواهران خود را به محل جذب کنند. با استفاده از رقص زنبورهای مختلف برای برقراری ارتباط، مکان منابع غذایی به اشتراک گذاشته می شود.

توانایی این چشمان زنبوری قابل توجه برای دیدن تجزیه و تحلیل اشعه ماوراء بنفش پلاریزه را نباید نادیده گرفت. این به آنها امکان می دهد تا توسط خورشید حرکت کنند – حتی زمانی که خورشید نمی تابد. بدون توانایی استفاده از نور پلاریزه، زنبورها هرگز به کندو باز نمی گردند.

آیا زنبورها می توانند در تاریکی ببینند?

به استثنای چند مورد، شما زنبورهای عسل را در شب بیرون نخواهید یافت. آنها برای یافتن منابع غذایی به بینایی و رایحه متکی هستند و اجتناب از موانع در تاریکی برای آنها دشوار است.

برخی از انواع زنبورها در شب بسیار فعال هستند. آنها برای جستجوی منابع غذایی در تاریکی سازگار هستند. این بیشتر در مناطق گرمسیری رایج است.

در داخل کلنی زنبور عسل، وظایف کندو ادامه دارد و ملکه زنبور عسل روز و شب تخم خواهد گذاشت. با این حال، تاریکی زمان استراحت برای اعضای جستجوگر کندو است.

یکی از گونه‌های زنبور عسل – زنبور عسل آسیایی (Apis dorsata) – به دلیل جستجوی شبانه‌اش به خوبی شناخته شده است. فقط کمی نور مهتاب به این حشره زحمتکش اجازه می دهد تا به کار خود ادامه دهد.

مانند بسیاری از جنبه های زندگی زنبور عسل، زنبورهای عسل با چشمانی طراحی می شوند که نیازهای آنها را برآورده می کند. چشم‌های مرکب بزرگ که تصاویر بصری و چشمک‌های کوچکی را برای کمک به ناوبری فراهم می‌کنند، هر دو مهم هستند.

با به اشتراک گذاشتن خصوصیات با انسان، چشم زنبورهای عسل تخصصی است. آنها باید بتوانند میلیون ها گل را به طور موثر پیدا کنند. آنها همراه با علائم بو، از حس بینایی خود برای جست و جوی چیزهایی که کلنی نیاز دارد استفاده می کنند. این زنبورهای شلوغ در ماه های گرم تابستان کارهای زیادی برای انجام دادن دارند. زمستان در راه است – همیشه.