بسیاری از غذاهای مورد علاقه ما با شیرین کننده شماره 1 ترجیحی آمریکایی ها – عسل پر می شوند. خوشمزه و آرامش بخش، عسل کاردستی زنبور عسل محبوب ما است. در پشت کندو، تعدادی متفکر مبتکر از دانشگاه‌های سراسر کشور وجود دارند که از رفاه زنبورها محافظت می‌کنند تا بتوانیم محصولات و غذای سرسبز را روی میز داشته باشیم.
چندتایی این جاست.
پنج سال پیش، دانشگاه ایالتی میشیگان برنامه Heroes to Hives (H2H) را راه‌اندازی کرد که به کهنه‌کاران، پرسنل فعال، اعضای گارد ملی و نیروهای ذخیره می‌آموزد که چگونه زنبوردار شوند. این گروه منحصر به فرد برای حفاظت از زنبورهای عسل و تولید عسل به دلیل درک دقیق آنها از نیاز به امنیت غذایی ملی مهم است. شرکت کنندگان در این برنامه می توانند گواهینامه کارآموزی زنبورداری و همچنین فرصت های شبکه ای با متخصصان کلیدی صنعت را دریافت کنند.
یک مثال عالی از درک ارتباط بین زنبورها، یک اکوسیستم محلی و غذایی که در حال رشد است، از آزمایشگاه گراتون در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون آمده است. تیم آنجا توسعه یافت WiBee، یک برنامه تلفن هوشمند است که داده‌هایی را برای مدیریت بهتر گرده‌افشانی به کشاورزان می‌دهد، از جمله داده‌هایی در مورد انواع زنبورهای روی زمین و تعداد محصولات گرده‌افشانی.
و اخیراً، دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید، کمک هزینه ای 900000 دلاری برای محققان و مهندسان زنبور عسل دریافت کرد تا برنامه های پرورش زنبور عسل را به همراه داروها و ابزارهایی برای سلامت زنبورها بررسی کنند. کالیفرنیا یکی از پنج ایالت برتر تولید کننده عسل است.
رابطه زیبا و پیچیده بین زنبورها، زمین، و غذایی که می خوریم – از جمله شیرین کننده مادر طبیعت – زمانی که دانشگاه ها منابعی را به برنامه های نوآورانه ای از این قبیل اختصاص دهند، به رشد خود ادامه خواهد داد.