آیا همه زنبورها در زمستان می میرند؟

زنبورها یک بازدیدکننده معمولی برای باغ های تابستانی ما هستند، اما نه به اندازه دمای پایین. برای زنبورداران، نگرانی در مورد کندوها در ماه های سرد زمستان رایج است. بسیاری وجود دارد دلایل مرگ زنبورها در زمستان. برخی از این عوامل صرفاً راه طبیعت برای ادامه گونه هستند. اما، همه زنبورها یکسان نیستند. برای زنبورداران، تلفات زمستانی رایج است – بیشتر از آنچه ما می خواهیم.

چرا زنبورها در زمستان می میرند

حشرات می توانند ویژگی های بسیاری را به اشتراک بگذارند و هنوز هم تفاوت های مهمی دارند. چرخه زندگی سالانه آنها، رژیم غذایی و انواع لانه همه متفاوت هستند

ممکن است حاوی پیوندهای وابسته باشد. برای اطلاعات بیشتر، خط مشی افشای حریم خصوصی و وابسته من را بخوانید.

زنبورهای بامبل و ژاکت زرد (زنبورها) به عنوان یک خانواده در ماه های سرد زنده نمی مانند. وقتی اولین یخ زدگی فرا می رسد، کارگران مزرعه و نرها می میرند.

همین امر در مورد بسیاری از زنبورهای منفرد که در آب و هوای سرد به خواب زمستانی می روند نیز صادق است. به همین دلیل است که برخی برای دیدن بهار زندگی می کنند در حالی که برخی دیگر نه.

اما، ملکه های جفت شده با خواب زمستانی در زباله های باغ زندگی می کنند. وقتی بهار می رسد، ملکه بیرون می آید تا یک مستعمره جدید راه اندازی کند. این تنها یک تفاوت است زنبورهای بامبل و زنبورهای عسل. هر گونه راه خاصی برای زنده ماندن دارد.

کندوی زمستانی

برای زنبورهای عسل، زندگی مشترک در یک خانواده بزرگ روش زمستان گذرانی آنهاست. با این حال، حتی در یک کلنی سالم، همه زنبورها از اکتبر تا آوریل زندگی نمی کنند. در طول ماه های سرد، هر روز برخی از زنبورها می میرند.

در روزهای گرم زمستان، زنبورهای خانگی اجساد مرده را از کندو بیرون می اندازند. این می تواند برای الف هشدار دهنده باشد زنبوردار جدید اولین زمستان خود را پشت سر می گذارند.

اما، دیدن برخی زنبورهای مرده در برف جلوی کندو دلیلی برای زنگ خطر نیست. این فقط می تواند نشانه ای از خانه داری خوب باشد.

زنبورهای عسل به خواب زمستانی نمی روند

کلنی های زنبورهای عسل وارد حالت خواب زمستانی نمی شوند. حداقل نه آن طور که ما به خواب زمستانی واقعی فکر می کنیم. در عوض، آنها در روزهای سرد در داخل کندو با هم جمع می شوند در زمستان زنده بمانند.

افزایش تلفات کندوهای زمستانی

به طور کلی کندوی زنبور عسل نباید در طول زمستان بمیرد. یک کلنی سالم از زنبورهای عسل با ذخایر غذایی فراوان باید از یک فصل به فصل دیگر روی عسل ذخیره شده زندگی کنند. طبیعت سیستم خاصی دارد که اجازه می دهد این اتفاق بیفتد.

زنبورهای عسل “متولد” در اواخر پاییز خاص هستند. اینها زنبورهای چاق زمستانی می تواند تا 6 ماه زندگی کند – بسیار بیشتر از حد معمول طول عمر 6 هفته برای زنبورهای تابستانی.

یک کندوی سالم با انبارهای عسل خوب باید بتواند زنبورها را تا ماه آوریل در محل نگهداری کند. سپس همانطور که زنبورهای مسن می میرند، جدید نسل زنبور عسل قادر به جایگزینی آنها و رشد جمعیت مستعمرات خواهد بود.

در سال های اخیر، درصد کلنی های زنبور عسل در طول زمستان از بین رفته است رشد کرده است. مستعمرات ما برای مقابله با مسائل زیست محیطی نیز تلاش می کنند آفات جدید زنبور عسل و بیماری

ممکن است فعالیت زیادی از بیرون نبینید. اما زنبورهای کندو با هم کار می کنند تا زنده بمانند.

آن دسته از مستعمراتی که در زمستان در شرایط خوبی قرار می گیرند، بسیار ارزشمند هستند. شاید، آن ژنتیک زنبور عسل برخی از آنها باشد که ما می خواهیم در خود نگه داریم زنبورستان.

مهمترین دلایل مرگ کندوها در زمستان

• دمای شدید سرد
• جمعیت کوچک زنبور عسل
• گرسنگی مستعمره – کمبود غذای کافی
• تراکم در داخل کندو – تهویه کافی نیست

سرمای شدید زمستانی

دمای بسیار سرد نقش مهمی در مرگ برخی از کندوهای زمستانی دارد. در مناطقی با زمستان های طولانی و دمای سرد، زنبورداران یاد می گیرند که چگونه کلنی های خود را برای زمستان آماده کنند.

زنبورهای عسل هستند حشرات خونسرد. اگر دمای بدن آنها خیلی پایین بیاید، تنبل می شوند و نمی توانند حرکت کنند. اگر زنبورها به سرعت گرم نشوند، خواهند مرد.

یک کلنی سالم با جمعیت خوب کارگر و غذای کافی می تواند ماه های سرد را از بین ببرد. آنها این کار را با تشکیل دسته‌ای از زنبورها انجام می‌دهند که می‌توانند دمای بدن را در سطح پایدار نگه دارند.

اما حتی در بهترین موارد، یک فصل بسیار سرد می‌تواند منجر به تعداد بیشتری از کلنی‌های مرده زنبور عسل نسبت به آنچه انتظار می‌رود، شود.

تعطیلات زمستانی – به دلیل اندازه کلنی کوچک

زیرا زنبورهای عسل تولید مثل می کنند در یک روش چرخه ای، جمعیت کلنی ها به دلیل زمان از سال متفاوت خواهد بود. جمعیت های بزرگتر در بهار و تابستان به جمعیت های زمستانی کوچکتر سقوط خواهند کرد.

این رفتار طبیعی زنبور عسل است و بیشتر به ژنتیک کندو مربوط می شود. مقداری نژادهای زنبور عسل در طول زمستان در یک خوشه بزرگتر در حالی که دیگران به طور طبیعی کارگران کمتری در کندو زمستانی دارند.

جمعیت زیاد زنبور عسل یک سرمایه برای ایجاد گرما برای بقا است. با این حال، آنها به غذای بیشتری نیاز دارند تا تا بهار دوام بیاورند یا با گرسنگی مواجه شوند.

یک کلنی با جمعیت بسیار کم، با این خطر مواجه است که زنبورها نتوانند در دمای سرد زمستان زنده بمانند. در طول سرما، برخی از زنبورهای بیرونی ترین پوسته خوشه ممکن است بمیرند.

اگر فوراً یک سرماخوردگی دیگر وارد شود، کلنی اکنون در تلاش است با زنبورهای کمتری نسبت به قبل زنده بماند. وقتی این اتفاق به طور مکرر رخ می دهد، آسیبی به جمعیت وارد می کند.

گرسنگی

مستعمرات بیشتر در زمستان از گرسنگی می میرند بیش از هر علت دیگری آیا منظورم این است که زنبورها عسل کافی برای دوام تا بهار نداشتند؟ بله، این اغلب درست است.

اما، یک کلنی زنبور عسل می تواند با جعبه های عسل روی کلنی از گرسنگی بمیرد! همانطور که در بالا گفته شد، هنگامی که زنبورها (خوشه) نتوانند حرکت کنند و با غذا در تماس باقی بمانند، ممکن است بمیرند.

به طور معمول، لبه بیرونی خوشه با سلول های عسل ذخیره شده در تماس باقی می ماند. در طول روزهای گرم، خوشه کمی حرکت می کند تا در تماس با غذا بماند.

یک خوشه بزرگتر انرژی لازم برای حرکت در دماهای سردتر از یک خوشه کوچک را دارد. اگر یک موج سرمای طولانی مدت مانع حرکت زنبورها به سمت غذا شود، آنها قادر به تولید گرما و یخ زدن نیستند.

با وجود اینکه آنها تسلیم سرما شدند، کمبود غذا باعث مرگ آنها شد. پس گرسنگی مقصر است.

آنها در جای خود روی شانه گرسنگی می کشند – معمولاً با سرهایشان در سلول ها گیر کرده است. آره، زنبورهای شما می توانند با یک جعبه پر عسل در بالا بمیرند اما دور از دسترس

چرا خوشه زمستانی حرکت نمی کند؟

خوشه زمستانی توسط هزاران زنبور که در کندو به هم نزدیک می شوند تشکیل می شود. آنها با ارتعاش ماهیچه های پرواز خود گرما ایجاد می کنند.

گرمای مشترک بدن آنها می تواند خوشه را به اندازه کافی گرم کند تا زندگی را حفظ کند – اما نه اینکه کل داخل کندو را گرم کند. کمی حرکت آهسته امکان پذیر است. روزهای گرمتر به خوشه اجازه می دهد تا در نزدیکی غذا اصلاح شود.

اما، اگر یک گرداب قطبی سرد از کشور عبور کند و به سمت جنوب حرکت کند، ممکن است زنبورها در جای خود گیر کرده باشند. روزهای سرمای شدید ممکن است از حرکت خوشه ها جلوگیری کند.

علاوه بر هوای بسیار سرد و جمعیت کم، دلیل دیگری نیز وجود دارد که زنبورها ممکن است به سمت غذا حرکت نکنند. اگر بچه دار باشند یا لارو زنبور عسل در مرکز خوشه، اغلب نوزادان را ترک نمی کنند تا به عسل برسند.

این باعث می شود که آب روی زنبورها چکه کند. بیشتر اوقات زنبورها می توانند با دمای سرد کنار بیایند. اما زنبورهای مرطوب و سرد زنبورهای مرده هستند.

مقداری زنبورداران از جعبه های لحاف استفاده می کنند و استراتژی های دیگر برای جذب رطوبت بیش از حد داخلی کندو. من نیازی به انجام این کار در منطقه خود نداشتم. با این حال، بسته به جایی که در آن زندگی می کنید، ممکن است برای کهیرهای خود در نظر بگیرید.

لازم نیست همه زنبورداران در طول زمستان کندوها را بپیچند. اما، اگر در منطقه ای زندگی می کنید که نیاز دارد بسته بندی کندو، حتماً اجازه تهویه مناسب را بدهید. حتی یک چوب بستنی روی جعبه بالایی نیز به اندازه کافی پوشش بیرونی را بالا می برد.

در واقع توجه به تهویه خوب کندو در طول سال مهم است – نه فقط در روزهای گرم تابستان.

نتیجه

در دنیای حشرات، برخی از انواع زنبورها در زمستان نمی میرند. ملکه های آن ها زندگی می کنند تا در فصل بعد نسل خانواده را ادامه دهند.

اما در مورد کلنی های زنبور عسل، طبیعت در نظر دارد که کلنی به عنوان یک واحد در طول سال دست نخورده باقی بماند.

به خاطر داشته باشید که ما سعی نمی کنیم داخل کندو را گرم نگه داریم. ما می‌خواهیم به کلنی سالم یک فضای خالی برای زندگی در سرمای زمستان بدهیم.